در دربارِ عبورها

امروز دلم خواست یک لیست کمی تا حدودی نیمه بلند بالا بنویسم!

این لیست راجب اسب‌های است که درحین وحشی بودن در جنگل‌ها و کوهستان‌ها رام کردم و جزء افتخارات نرینگی ام محسوب می‌شدن. نشانگر چیزی به روح و ذهنم بودن که میگفتن​ تو تونستی برای نسل خود یک مکان برای رشد و نمو پیدا کنی. چیزی که از پدربزرگان اولیه ام​ که جزو انسان‌های اولیه بودن مشترکا به ارث بردم:/

فقط مسئله لعنتی اینجاست که نمیتونم لیست بزنم چون فردا کسی دیگه لیستی می‌زند و پس فردا کسی دیگه من نمی‌خواهم اسب احتمالی از من در لیست کسی باشد و افتخارم من را دوباره دور بزند و ذهنم بخواهد افتخارم رو پس بگیرد. پس متاسفم، لیست رو به لحظه خیلی دورتری در وقت دیگری موکول میکنم. 

اما این رو می‌گویم که حمی بهترین اسب من بود که میتونستم در جنگل‌های بکرخودم داشته باشم که دارم اش. اسب حیوان نجیبی است از شیر و آهو نجیب تر، بشکلی که من عزیزترینم رو میتونم به اسب تشبیه کنم. 

ادامه مطلب